गत शनिबार दिउँसो २ः३० बजे । पोखराको एक कार्यक्रममा पुग्न निक्कै हतार थियो । केही अतिआवश्यक खर्चपर्च पनि झिक्न पर्ने थियो । NABIL BANK को चिप्लेढुंगा स्थित एटिएम मेशिनमा पुगेँ । तिन तिन पटक प्रयास गर्दा पनि मेसिनबाट पैसा निस्केन । 'आज शनिबार छुट्टी भएर पैसा नै हालेछैन होला,’ आडैमा उभिएका एक जनाले भने । एटिमलाई शनिबार लाग्नु भनेको निदाएको बेलामा श्वास नफेरि आराम गरौं भनेको जस्तै हो । दिक्क पर्दै पुनः नबिल बैककै कार्यलय रहेको सभागृह चोक नजिक पुगेँ । कार्यलयको मुल गेटसँगै रहेको एटिम मेसिनको सटर बन्द थियो । आपद परेको बेलामा झोकै चलेर आयो, ‘क्या हो माथिको मेसिनमा पैसा छैन, याँको बन्द छ के हो ताल ?’ कोही नभेटेपछि सेक्युरिटी गार्डको अघि रिस पोखेँ । उनले उत्तर दिए, ‘यहाँको मेसिन बिग्रेको छ सर, के गर्ने सबै जना पिकनिक जानु भएको छ ।’
बाल मनोविज्ञानमा आधारित भएर लेख्नु आफैमा जटिल र चुनौती पुर्ण छ । त्यसैमाथि सबै भन्दा सरल बनाउँनु पर्ने विषय पनि यहि रहेछ । बाल मस्तिस्कको सोचाइको धरातल फराकिलो बनाउँने प्रयास म सधैं जारी नै राख्नेछु । बालबालिकाहरुलाइ आज राम्रा पुस्तक पढ्न दिँदा भोलीका दिनमा उनीहरुले रचनात्मक काम गर्न सक्छन् । हामी सबैले पढ्ने र पढाउँने बातावरण बनाउँन मद्दत गरौं । मेरा यी रचनाहरुमा चित्र कोरेर सुन्दर बनाइदिने नागरिक दैनिकका Dewen दाई र Yuwak जी, भाषामा सघाउने Shekhar दाई अनि प्रकाशनमा ल्याउँने Sangrila Book का Mani जीलाई धेरै धेरै धन्यवाद । म अछाम नपुगेको भए सायद यो बालकथा अाउँदैन्थ्यो होला । सन् २००९ मा Room to Read Nepal को कथा कार्यशालामा नअटाएको भए सायद 'हाम्रा खेलहरु' का बारेमा उबेला बाल कविता फुर्दैन्थ्यो । सधै झै, छोराछोरीको हातमा मोबाइलको साटो पुस्तक दिउँ । उनीहरुका आँखा र दिमाग झनै तेजिलो हुनेछन् । अघिल्ला तीन कृती... माथिका तीन पुस्तकहरु ' पाठीलाई स्वेटर, भान्छामा चुट्किला, देउता खुशी हुनुभयो' तलका पुस्तक पसलहरुमा यस अघि नै आइसकेका छन् । नयाँ पुस्तक...
Comments
Post a Comment