सम्झनामा जहाजका तस्बिर मात्र

हिजो जहाज दुर्घटनाको समाचार थाहा पाए पछि निक्कै खल्लो लाग्यो । नेपाल वायुसेवा निगमको ट्वीनअटर जहाज हो भन्ने थाहा पाए पछि मैले आफूसँग भएका यात्राका फोटोहरू पल्टाउन थाले । पछि थाहा पाएँ यो त्यही जहाज थियो जसले मलाई कुनै बेला नेपालगञ्जबाट जुम्ला र मुगुबाट नेपालगञ्ज सुरक्षित ल्याउन सघाएको थियो ।

म २०६७ को वैशाख ११ गते यो जहाजमा नेपालगञ्जबाट जुम्ला उडेको थिएँ । बीबीसी मिडिया एक्सनको रेडियो कार्यक्रम उत्पादनको शिलशिलामा । जहाज उडेर जुम्ला ल्याण्ड नगरे सम्म पुगिन्छ भन्ने टुंगो हुँदैन्थ्यो । उडानहरू खराब मौसमका कारण बीच बाटोबाटै फर्केका पनि धेरै उदाहरणहरू थिए । त्यसैको केही महिना पछि (अषाढ १ गते ) सीता एरलाइन्सबाट नेपालगञ्ज देखि जुम्ला उडेका हाम्रो टोली बीचबाटो बाटै पुनः नेपालगञ्ज फर्केको थियो, खराब मौसमका कारणले । केही दिन कुरेर ४ गते उड्दा मात्र हामी सकुशल जुम्ला अवतरण गर्न सक्यौं । जहाजमा पहाड तीरको यात्रा गर्दाको अनुभव निक्कै रोमाञ्चक अनि डरलाग्दो थियो त्यती बेला ।

पहिलो पटक जुम्ला, कर्णाली जानु । पहिलो पटक नेपाल एरलाइन्सको जहाज चढ्नु मेरो लागि निक्कै नौंलो अनुभव थियो । जहाज त्यती बेला ४० वर्ष पुरानो थियो भन्ने कुरा ऐले आएर थाहा भयो । ऐले त ४३ वर्ष पुरानो भैसकेछ । तर नेपालगञ्ज, जुम्लामै पनि के सुनिन्थ्यो भने सबै भन्दा राम्रो नेपाल एरलाइन्स नै हो किनकी यसले रिक्स लिँदैन । पाइलटहरू निक्कै अनुभवी हुन्छन् । हातमा यसैको उड्ने टिकट पाउँदा निक्कै खुसी भएको थिएँ । तर मौसम अनि इञ्जिनको गडबडीका बीच पाइलटहरूको सिपले पनि हार खाँदो रहेछ । दुर्घटनाको खबरले मन दुखी छ । आफूसँग भएका यसका तस्बिर र जहाज उडानको बेलाको भिडियो हेर्दा मन कता कता दुख्दो रहेछ । उडान सुरक्षामा नेपाल निक्कै कमजोर भैसकेको छ । आखिर हामीले कहिले सम्म यस्तो समाचार सुनिरहनु पर्ने होला ?

यो जहाजसँगको केही सम्झना (साथमा अन्य तस्बिर)