![]() भवसागर घिमिरे, काठमाडौं पुस ११ ´राष्ट्रपति त साह्रै रमाइलो पो हुनुहुँदोरहेछ´, उनलाई भेट्न शीतल निवास पुगेकी कैलाली राजिपुरकी सोना केसी १७ ले भनिन्- भेटका क्रममा हामीलाई त्यस्तै अनुभव भयो। राष्ट्रपति डा. रामवरण यादव सबैलाई नमस्कार गर्दै भर्याङ्ग ओर्लेपछि हरेक बालिकाका आँखा उनीतिर तानिए। कसैले त कानेखुसी गर्न पनि भ्याए। उनलाई हेर्न होचो कदकी सोना त कुर्चीबाट जुरुक्क उठ्नै पर्यो। उनीसँगै तेह्र जिल्लाका ५० भन्दा बढी बालिकाले राष्ट्रपतिलाई आफ्ना कुरा सुनाए र उनका पनि सुने। ´पाँचौं राष्ट्रिय बालिका शान्ति शिविर (पुस ८ देखि १२)´ मा भाग लिन काठमाडौं पसेका यीमध्ये नेपालगंजकी सोकिया खान, १७ पनि आज दङ्ग थिइन्। ´मैले त भवन छिर्नुअघि घरमा आमालाइ एसएमएस गरें´, उनले हौसिँदै भनिन्- ´राष्ट्रपतिलाई भेट्दैछु भनेर लेखेको त उताबाट फोनै आयो।´ उनिले थपिन्- ´खुसी व्यक्त गर्ने शब्दै छैन।´ ![]() रविना श्रेष्ठ, १५ ले त राष्ट्रपतिमाझ साथीहरु मिलेर चार दिनमा तयार पारेको ज्ञापनपत्र पनि पढेर सुनाइन्। ´हामी नयाँ नेपालमा विद्यालय शान्ति क्षेत्र भएको हेर्न चाहन्छौं´, ´हाम्रो आँखामा नयाँ नेपाल´ शीर्षकका दुई पृष्ठ लामो ज्ञापनपत्र पढ्दै उनले थपिन्- ´हामीलाई नयाँ नेपालमा शान्ति र अहिंसाको शिक्षा चाहिएको छ।´ १८ बुँदा समेटेको ज्ञापनपत्रले राजनीतिक दल नागरिक समाज र नेपाल सरकारलाई नयाँ नेपालमा बालबालिकाका अधिकारप्रति सचेत हुन सुझाव दिइएको छ। ज्ञापनपत्र बुझ्दै राष्ट्रपतिले पनि धेरै बालिका भेट्न पाएकोमा खुसी व्यक्त गरे। ´अहिले देशको सार्वभौमिकता, अखण्डता र स्वतन्त्रता जोगाउनुपर्ने बेला छ,´ बालिकासँग राष्ट्रपतिले भने- ´यसमा तपाईहरुले पनि गहन भूमिका निर्वाह गर्नुहुन्छ भन्ने ठूलो अपेक्षा छ।´ लोकतन्त्र मजबुत बनाउन सबै पक्ष संयम भएर अगाडि बढ्नुपर्नेमा जोड दिँदै उनले प्रेस स्वतन्त्रताको कुरा पनि गर्न भ्याए । ´व्यक्तिगत स्वतन्त्रता कानुनी शासन अनि प्रेसको स्वतन्त्रता जस्ता मूलभूत अंगहरु दर्हिलो नभई लोकतन्त्र मजबुत हुन सक्दैन्´ उनले थपे- ´यसमा बालअधिकार त झन् छुटाउनै नहुने अंग हो।´ वर्तमान तरल राजनीतिक माहोलतर्फ संकेत गर्दै अन्तमा उनले भने- ´जिम्मेवार व्यक्तिहरुले सस्ता कुरा गर्नुहुँदैन। यसले लोकतन्त्र संकटमा पार्छ।´ राष्ट्रपतिबाट नयाँ बन्ने संविधानमा आफ्नो अधिकार सुनिश्चित हुने आश्वासन पाएपछि पोखरा लामाचौरकी वन्दना थापा १४ खुसी देखिन्थिन्। ´जब उहाँले हाम्रो मागका पक्षमा कुरा गर्नुभो खुसी त लाग्ने नै भो नि´- उनले भनिन्। ´के सिक्यौ त शिविरमा? ´ दैनिकीडटकमको प्रश्नमा उनकी साथी पुनम गुरुङ १५ ले भनिन्- ´हामीले आफ्नो समुदायमा शान्ति कायम राख्न के के काम गर्न सक्छौं, सबैसँग कसरी मिलेर बस्ने, संयम कसरी अपनाउने जस्ता ज्ञान सिक्यौं।´ मकवानपुरकी मेनुका बलामी १८, मा त यो शिविरले आत्मविश्वास जगायो रे। ´आफ्नो हक अधिकारका बारेमा अब म मज्जाले बोल्न सक्छु। आफूलाई मनमा लागेको कुरा अरुलाई सुनाउन सक्छु´- उनले आत्मविश्वाससाथ भनिन्। ´विकल्प ज्ञान तथा विकास केन्द्र´ ले जुराइदिएको यो शिविरमा बालिकालाई प्रयोगात्मक विधिबाट विभिन्न रचनात्मक अभ्यास गराइएकाले प्रभावकारी रहेको प्रशिक्षक अशोक शिवाकोटीले बताए। ´धेरै कुरा सिक्न पनि पायौं र राष्ट्रपतिलाई भेट्न पनि´ मुस्ताङको सदरमुकाम जोमसोमबाट ५ दिन पैदल हिँडेर पुगिने छोसेरबाट आएकी पेमा गुरुङ, १७ ले भनिन्- ´मैले त सबै साथीलाई मेरो गाउँका कथा पनि सुनाएँ´। उनी जस्तै पहिलो पटक काठमाडौं पसेकी उनकी अर्की साथी ढोका गुरुङ, १४ लाई पनि रमाइलो लागेको छ रे। नयाँ नेपालमा नयाँ राष्ट्रपति छन् भन्ने रेडियोबाट सुनेकी उनले भनिन्- ´रेडियोमा सुनेका राष्ट्रपतिलाई आज भेट्न पाएकमा पत्याउनै गाह्रो भइरहेको छ।´ पानी परेकाले चिसिएको मौसममा राष्ट्रपतिले सबैलाई चिया पिउन आग्रह गरेपछि त्यो अवसर पनि उनीहरुले चुकाएनन्। ´फोटो खिच्ने बेला भने उहाँले खुब हँसाउनुभो´, नेपालगंजकी सपना डाँगी, १६ ले राष्ट्रपतिका कुरा सुनाउँदै भनिन्- ´पहिला पहिला अर्कै क्यामेरा हुन्थ्यो, रेडी भनेर खिच्थे अहिले त डिजिटलले कतिखेर खिच्यो पत्तै भएन। उहाँले यसोभन्दा हामी निकै मजाले हाँस्यौं र उहाँ पनि।´ |
बाल मनोविज्ञानमा आधारित भएर लेख्नु आफैमा जटिल र चुनौती पुर्ण छ । त्यसैमाथि सबै भन्दा सरल बनाउँनु पर्ने विषय पनि यहि रहेछ । बाल मस्तिस्कको सोचाइको धरातल फराकिलो बनाउँने प्रयास म सधैं जारी नै राख्नेछु । बालबालिकाहरुलाइ आज राम्रा पुस्तक पढ्न दिँदा भोलीका दिनमा उनीहरुले रचनात्मक काम गर्न सक्छन् । हामी सबैले पढ्ने र पढाउँने बातावरण बनाउँन मद्दत गरौं । मेरा यी रचनाहरुमा चित्र कोरेर सुन्दर बनाइदिने नागरिक दैनिकका Dewen दाई र Yuwak जी, भाषामा सघाउने Shekhar दाई अनि प्रकाशनमा ल्याउँने Sangrila Book का Mani जीलाई धेरै धेरै धन्यवाद । म अछाम नपुगेको भए सायद यो बालकथा अाउँदैन्थ्यो होला । सन् २००९ मा Room to Read Nepal को कथा कार्यशालामा नअटाएको भए सायद 'हाम्रा खेलहरु' का बारेमा उबेला बाल कविता फुर्दैन्थ्यो । सधै झै, छोराछोरीको हातमा मोबाइलको साटो पुस्तक दिउँ । उनीहरुका आँखा र दिमाग झनै तेजिलो हुनेछन् । अघिल्ला तीन कृती... माथिका तीन पुस्तकहरु ' पाठीलाई स्वेटर, भान्छामा चुट्किला, देउता खुशी हुनुभयो' तलका पुस्तक पसलहरुमा यस अघि नै आइसकेका छन् । नयाँ पुस्तक...
Comments
Post a Comment