Skip to main content

पुस्तकमा बाल आँखा




भवसागर घिमिरे, काठमाडौं, माघ २९- दिनको १४ घण्टे लोडसेडिङमा बालबालिकाले टिभीमा कार्टुन हेर्न पाउने कुरै भएन। यही मौका हो पुस्तक पढ्न बानी बसाल्ने। यसका लागि पुस्तक खोज्न उपयुक्त अवसर दिएको छ राष्ट्रिय सभा गृहमा चलिरहेको साझा प्रकाशनको पुस्तक प्रदर्शनीले।

एलाएन्स एकेडेमीका प्रदीप घिमिरे यो मौका चुकाएनन्। उनी आइतबार र सोमबार लगातार पुस्तक प्रदर्शनीमा भेटिए नयाँ बाल पुस्तक खोज्दै।

´म बस्ने नजिकै हो, हिजो पनि आएको थिएँ,´ कक्षा ६ पढ्ने घिमिरेले काखीमा बाल पुस्तक च्याप्दै भने, ´भोलि पनि आउँछु।´

उनी अमित खड्का र अमिता खड्कालाई साथ लिएर आएका रहेछन्। ८ वर्षे अमिताले विजय चालिसेको ´हराएको मूर्ती´ बालकथा संग्रह समाउदै भनिन्, ´आज यो पढेर सक्छु।´

कोही भाइबहिनी एक्लै आएका थिए, कोही अभिभावकसँग। ´मैले त भकुल्लेको साथी किनें,´ सानी बैनी आनासुया राई आमातिर फर्केर हाँसिन।

स्विस विकास नियोग, काठमाडौंमा कार्यरत उनकी आमा विमलाले छोरीलाई मुसार्दै भनिन्, ´नानीले आफैं रोजेकी हो यो कथाको किताब।´


प्रदर्शनीमा किताबमात्र हैन, कम्प्युटरमा हेर्न र सुन्न मिल्ने किताबको सिडी पनि उपलब्ध छ। मिदास एजुकेसनले नर्सरीदेखि दश कक्षासम्मका विभिन्न पाठ्यक्रमका सिडी तयार पारेको छ। ´सि मा क्लिक गरे क्याटको चित्र देखिन्छ, डि मा डग,´ कम्पनीकी अञ्जु थापाले भनिन्, ´क्याट देखिंदा म्याउँ भन्छ, डग देखिंदा हाउँहाउँ।´

कम्प्युटरमा त्यस्तै दृश्य र आवाज सुनेर केटाकेटी झुम्मिन आइहाले। कम्पनीका नवराज चालिसेका अनुसार दुई सय पचास रूपैयाँ पर्ने यस्ता सिडी दैनिक ४० वटासम्म बिक्री हुन्छ। ´धेरैजसो भाइबहिनीले यो सिडी आमाबाबालाई किनिदिन आग्रह गर्ने गरेका छन्,´ थापाले भनिन्।

साना नानीदेखि बूढाबुढीसम्मको जमघट देखिन्थ्यो प्रदर्शनीमा। भाइबहिनीका लागि भनेर धेरैखालका सामग्री राखिएका थिए। क्षितिज न्यौपानेको गाउँखाने कथा, स्वर्गीय रमेश विकलको एउटा कथा भन्नुहोस न हजुरआमा, तेजप्रसाद श्रेष्ठको विश्व प्रसिद्ध बालकथाहरू, जनकप्रसाद हुमागाइँको मुरली वंशी जस्ता पुस्तक छन्। विश्वदीप अधिकारीको गौंथलीको गुँड, परशु प्रधानको नानीको कथामा बालबालिका बढी झुम्मिएका थिए।
ज्योती बस्नेत भने जानकारीमूलक पोष्टर चाहर्दै थिइन्। नेपालका प्रधानमन्त्री, फलफूलका नाम, विश्वका नेता, मानव अंग र तिनका नामजस्ता चित्रसहितका पोष्टरमा उनका आँखा डुल्दै थिए। ´घरमा लगेर टाँस्नुपर्‍यो के,´ काठमाडौंस्थित न्यू समिट हाइयर सेकेण्डरी स्कुल कक्षा ५ मा अध्ययनरत उनले हाँस्दै भनिन्।

मैतीदेवी बस्ने उनी आफ्ना बाबासँग त्यहाँ आएकी थिइन्। पञ्चतन्त्रका पाँच कथा, विश्व प्रसिद्ध कथा संग्रह पढिसकेकी उनले अब पढ्न रामप्रसाद ज्ञवालीको कालाजादुको कथा, शेष मानन्धरको शिरूकी बाख्री खरिद गरिन्।

शहरी क्षेत्रका भाइबहिनी फुर्सद पाउनासाथ प्रायः टेलिभिजन, कम्युटरमा झुम्मिन्छन्। यस्ता माध्यममा कम पहँुच हुने गाउँले भाइबहिनी बढी मात्रामा बाल साहित्यका पुस्तक हेर्छन्। यहाँ बाल साहित्यमै समर्पित थोरैमात्र लेखक छन्।

बाल साहित्यकार विनय कसजु बालबालिकाको भौतिक विकासमा राज्यले चासो दिए पनि मानसिक विकासमा कम चासो राखेकोमा दुखी छन्। ´विद्यालयले पनि विद्यार्थीलाई पाठ्यपुस्तक बाहिरका ज्ञान दिने खालका पुस्तक पढ्न प्रेरित गर्नुपर्छ,´ कसजुले भने– ´यस्तो अभ्यास कम मात्रै देखिएको छ। पाठ्यक्रमसँगै बाह्य पुस्तक पनि पढ्ने बानीको विकासले भाइबहिनीलाई धेरै कुराको जानकारी दिन्छ।´

पढ्ने संस्कृति विकास गर्न र धेरै थरिका पुस्तक एकै ठाउँमा उपलब्ध गराउन यो पुस्तक प्रदर्शनी आयोजना गरिएको हो। प्रदर्शनी फागुन २ सम्म रहनेछ।
2009-02-11 19:19:33

Comments

Popular posts from this blog

मोबाइलको साटो पुस्तक

बाल मनोविज्ञानमा आधारित भएर लेख्नु आफैमा जटिल र चुनौती पुर्ण छ  । त्यसैमाथि सबै भन्दा सरल बनाउँनु पर्ने विषय पनि यहि रहेछ । बाल मस्तिस्कको सोचाइको धरातल फराकिलो बनाउँने  प्रयास म सधैं जारी नै राख्नेछु । बालबालिकाहरुलाइ आज राम्रा पुस्तक पढ्न दिँदा भोलीका दिनमा उनीहरुले रचनात्मक काम गर्न सक्छन् । हामी सबैले पढ्ने र पढाउँने बातावरण बनाउँन मद्दत गरौं । मेरा यी रचनाहरुमा चित्र कोरेर सुन्दर बनाइदिने नागरिक दैनिकका Dewen दाई र Yuwak जी, भाषामा सघाउने Shekhar दाई अनि प्रकाशनमा ल्याउँने Sangrila Book का Mani जीलाई धेरै धेरै धन्यवाद । म अछाम नपुगेको भए सायद यो बालकथा अाउँदैन्थ्यो होला । सन् २००९ मा Room to Read Nepal को कथा कार्यशालामा नअटाएको भए सायद 'हाम्रा खेलहरु' का बारेमा उबेला बाल कविता फुर्दैन्थ्यो । सधै‌ झै, छोराछोरीको हातमा मोबाइलको साटो पुस्तक दिउँ । उनीहरुका आँखा र दिमाग झनै तेजिलो हुनेछन् । अघिल्ला तीन कृती... माथिका तीन पुस्तकहरु ' पाठीलाई स्वेटर, भान्छामा चुट्किला, देउता खुशी हुनुभयो' तलका पुस्तक पसलहरुमा यस अघि नै आइसकेका छन् । नयाँ पुस्तक...

जाडोका चिसा उखान टुक्का

बिस्तारै बिस्तारै बढ्दै गरेको जाडोले विहान धेरै अबेर सम्म पनि हामीलाई बिस्तारामा सिरक भित्रै रोक्न सक्छ । झ्यालका पर्दा घामले नखोली कन हामी आफै खोल्न तम्सन पनि गाह्रो हुन्छ । विहानै तातो चियाको गिलासलाई ओठले चुम्न पाउँदा मात्र हात गोडा चलमलाउन थाल्छन् । अझ एका विहानै काममा जानु पर्ने वा कलेज जानु पर्नेलाई त जाडो कहिल्यै नआए हुन्थ्यो झै हुन्छ । यस्तो कठ्याङ्ग्रीने जाडोको बेलामा हाम्रा उखान टुक्काहरू कसरी बांगिने गर्छन्, यसबारेमा केही प्रसंग तल छ । तपाइलाई यो जाडो मौसम भरि न्यानो घामले माया गरोस शुभकामना ! जाडोले कामेको गोरुलाई बोरा ओढाउन सकिन्छ, सिरक ओडाउन सकिन्न अनिकालमा बिउ जोगाउनु, चिसोमा जिउ जोगाउनु चिसोले समाएको मान्छेलाई, आइसक्रिमले पनि लखेट्छ अर्काको आंङमा गन्जी लगाएको देख्ने, आफ्नो आंङमा जकेट लगाएको  नदेख्ने ? हिटरले पोलेको मान्छे, राइस कुक्कर देख्दा तर्सन्छ  थर्मस फुटे, तातो लुटे खाइ न पाइ, लेदर जकेट लाई  काम पाइनस छोरो, मोजामा आइरन लगाइ

भाइबहिनीसँग भेटघाट

‘‘चश्म खोलेपछि मात्र किताबमा भएको राइटरको फेस तपाइसँग मिल्छ । हजुरले किन कथा लेख्नुहुन्छ ? पाठीलाई स्वेटर मैले दुइ कक्षामा पढेको बेस्ट बुक हो । मेरो घरको ढोकामा सधैं बिरालो आउछ । मैले दूध दिन्छु । यसको पनि कथा हुन्छ ? हाम्रो लागि अझै धेरै कथा लेख्दिनु है । अब कहिले आउनु हुन्छ ?’’ कक्षा तीनमा पढ्ने नानीबाबुका कलिला बोलीले फूलजस्तै गरि मनमा छोए । 'लेखकसँग अन्तरक्रिया'मा आफ्नो पुस्तक ‘भान्छामा चुट्किला’ बाचन गर्न र कथा लेखनका बारेमा बताउन उनीहरूको विद्यालयमा पुगेको थिएँ । हामीले यस पुस्तकका चित्रकार Yuwak Shrestha लाई पनि सम्झियौं । नानीबाबुहरूले दुई कक्षामा मेरो अर्को पुस्तक ‘पाठीलाई स्वेटर’ पनि पढेका रहेछन् । लगभग ८० जना नानीबाबुका माझमा कथाबाचन गर्न र हराउन पाउदा नयाँ कथा बुन्ने उर्जा मिलेको छ । अवसरका निम्ति युलेन्स स्कूल ललितपुर र शिक्षिका मिना लुइटेल जीलाई धेरै धेरै धन्यवाद । अब चाँडै स्वतस्फुर्त रूपमा केही सामुदायीक विद्यालयमा कथा बाचन गर्ने र बुन्ने कला साट्न पुग्ने योजना बनाएको छु । ज्ञान बाँडे पक्कै बढ्दछ, नबाँडे सर्लक्कै घट्दै जान्छ । #childrensbooks #nepalichildren...