|
भवसागर घिमिरे, काठमाडौं, पुस १७
´लौनुस यो तपाईलाई,´ राउटेका सहायक मुखिया ऐनबहादुरले काठको भाँडा प्रधानमन्त्रीको टाउकोमा राख्दै भने, ´प्रधानमन्त्रीलाई भनेर ल्याएका हुँम।´
प्रधानमन्त्री पुष्पकमल दाहालले पनि हातले शीरको भाँडा अड्याउँदै भने, ´यो टोपी हो? ल ल धन्यवाद।´ समूहमा हाँसोको फोहरा छुट्यो।
अछामको बगरबाट दुई दिनअघि राजधानी पसेका ६ जना राउटेको समूह गणतन्त्र नेपालका प्रथम प्रधानमन्त्रीलाई बिहीबार साँझ भेट्न पाउँदा निक्कै खुसी देखिन्थे।
दाहालले कुरा भन्न आग्रह गर्दा ऐनले भने, ´भनुँ भने नअइयाँ नेपालको राष्ट्रपतिसँग डर पनि लाग्यो, नभनुँ भने घाँटीमा आइसक्यो कसो?´
उनको कुरा भुँइमा झर्न नपाउँदै प्रधानमन्त्रीले हाँसोको फोहरा छुटाउँदै भने, ´भन्नुस् न किन डर मान्नुहुन्छ?´
´मेरो नाम ऐनबहादुर शाही हो, उसको सुर्जेनारायण शाही, ऊ प्रकाश, दिलबहादुर, कृष्णबहादुर, अनि वीरबहादुर शाही, आफू र आफ्ना साथीहरूको परिचय दिँदै सहायक मुखियाले थपे, ´आज प्रधानमनत्रीज्यूसँग कुरा गरिर भोलि वई सवार हुने कुरो छ। वई भन्नाले जंगल।´
´तपाईहरू अब एक्कै ठाउँमा बस्नुपर्यो। छोराछोरी पढाउनुपर्यो। सरकारले जागिर दिन्छ, गर्नुपर्यो,´ प्रधानमन्त्रीले उनीहरूको मनोभाव बुझ्न प्रश्न राख्दा ऐनले निधार खुम्चाउँदै भने, ´नोकरी टोकरी हामी नगर्ने। हामीले पढ्न नि पढ्दैन।´
 बुधबार राति सुन्धाराको धरहरा, बिहान आफूले ल्याएको भाँडाकुँडा मिलाउने, दिउँसो स्थानीय विकास मन्त्री रामचन्द्र झा र पर्यटन बोर्डमा आयोजित अन्तर्क्रिया कार्यक्रम र साँझ प्रधानमन्त्री कार्यालय आइपुगेका राउटेहरूलाई व्यस्तताले निक्कै थकाएको थियो।
´काडमाडौं बस्ने?,´ प्रधानमन्त्रीको प्रश्नमा उनीहरूको उत्तर थियो, ´मन्त्रीज्यूको बसाई त राम्रो लाग्यो, तर हामीलाई दिनभुरको बसाईले शीर दुख्याई छ, सधैं बस्यो भने के होला?´
आफूहरू जंगलमै रमाउन चाहेको र सरकारले यसका लागि उचित वातावरण मिलाओस् भन्ने चाहना उनीहरूले प्रधानमन्त्रीसामू व्यक्त गरे।
´सामुदायिक वनका उपभोक्ताले बन मासियो भन्दै राउटेहरूलाई वनमा रोकतोक लगाउन थालेको´ उनीहरूको दुःखेसो थियो।
गाउँमा प्लाष्टिकका भाँडा भित्रिएकाले उनीहरूले बनाउने काठका भाँडा बिक्न छाडेका छन्। आफ्नो दुखेसो सुनाउँदै ऐनले भने, ´हाम्रा जनता (राउटे जातिका मुखिया, सह–मुखियाले आफ्ना खलकलाई जनता भन्छन्) भोक्कै हुन्छन्। सरकारले खसीवसी, चामल पठाउनुपरो।´ अझ अगाडि थप्दै उनले भने, ´जंगलको कागजपत्र लेखितियो भने हामीलाई राम्रो हुन्थ्यो।´
प्रधानमन्त्रीले लडाईँका बेला जाजरकोटमा उनीहरूलाई भेटेको र कुराकानी गरेको संस्मरणसम्म सुनाउन भ्याए।
´के भो?,´ आफ्नो भनाइका बीच गुनगुन गरिरहेका ऐनले दाहालको प्रश्नमा भने, ´सूर्ती खोजेको काँ भेटिइन।´
प्रधानमन्त्रीले पनि उनीहरूको बारेमा मन्त्रिपरिषदमा कुराकानी हुने बताए। ´तपाईहरूले जे/जे चाहनुहुन्छ, जबर्जस्ती नगरी हामी पूरा गर्दिनेछौं,´ उनले ढाडस दिंदै भने।
जाँदाजाँदै उनीहरूलाई घर फर्कने व्यस्ताबारे बताउँदै दाहालले भने, ´तपाईहरू उडेर जानुहुन्छ? म प्लेन टिकटको व्यवस्था गर्दिनेछु।´
खुशी मुद्रामा ऐनले प्रधानमन्त्रीका हात सुम्सुम्याउँदै भने, ´बरू पिलेन टिकटको पैसा दिनुस् हामीहरूलाई भात खान हुन्छ।´
´भात धेरै चपाईको मिठो हुन्नँ। कुरा धेरै गरेको मिठो हुन्नँ,´ उनले कुरा छोंट्याए।
|
|
|
| |
|
Comments
Post a Comment