सेरोफेरो

नेपालमा जहाज पुगेन बाहिरबाट किन्ने भन्दैछन बरु पोखरा काठमाडौं कुद्ने माइक्रोलाई पखेँटा हाल्दिए त भैहाल्यो नी । ती कुनै हवाइजहाज भन्दा कम छन् त ? बाफ रे यस्तो बत्ताउँछन् कि आफू त सुकेका पातझै उडेजस्तो लाग्छ । सुकेका पात जस्ता हामी यात्रुका ज्यान अब उडेर आँगोको भुंग्रोमा परेर खरानी हुन बेर छैन । जिन्दगीनै खरानी बनाउने गरेर गाडी कुदाउने फुच्चे केटाहरूको चुरिफुरी हेरिसक्नु हुन्न । अब किन यसरी जमिनमै नटेक्ने गरि कुदाको भनुम भने मुख भरिका जवाफ फर्काउलान भन्ने डर । हुन पनि बीचराहरूले कसरी चलाउन त बाटोमा बाटो पनि चलाउन लायकको भए हो हुन्छ । चारवटा भैसी पुर्न मिल्ने, १२ बोरा बर्डफ्लुले मरेका कुखुरा पुर्न मिल्ने खाल्डाखुल्डी पाइलै पिच्छे भेटिन्छन् । त्यो माथि आइसक्रिम जस्तै सम्झेर बालुवा पनि ट्रकमा चुलि बनाएर पानी चुहाउँदै ल्याउँछन्, काठमाडौंमा जो घर ठड्याउनु छ । बाटो च्यात्तिएर आपद । त्यस्तो बाटोमा ‘अत्तिन पत्ति पिंङमा बत्ति’ भनेझै गरि माइक्रो कुदाउँदा त आंङै सिरीङ हुने । एक पटक अचम्म भो । काठमाडौंबाट माइक्रो चढेको । आडैमा मोडामा पनि मान्छे राख्याथ्यो । ड्राइभरले खुब कुदाए गाडी । लड...